فناوری های مواد و ساخت:
افزایش کارایی و خواص نیتراسیون کردن پلاسمایی با عملیات تغییر شکل شدید پلاستیک برای فولاد ضد زنگ آستنیتی 316L
بر اساس جدیدترین تحقیقات، به منظور افزایش بازده نیتراسیون پلاسمایی و بهبود سختی و مقاومت در برابر سایش فولاد ضد زنگ آستنیتی 316L، تغییر شکل شدید پلاستیک قبل از نیتراسیون پلاسمایی اتخاذ شده است. در این بررسی ها، ریزساختار، اجزای فاز، سختی و مقاومت در برابر سایش پس از نیتراسیون پلاسمایی توسط میکروسکوپ متالوگرافی، پراش سنج اشعه ایکس، دستگاه اندازه گیری سختی و تست اصطکاک و سایش اندازه گیری شده است.
فولادهای ضد زنگ آستنیتی به دلیل مقاومت خوب در برابر خوردگی و مقاومت در برابر اکسیداسیون، به طور گستردهای در صنایع هواپیمایی، هوافضا، حمل و نقل، مواد شیمیایی و سایر زمینه ها مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، سختی کم و مقاومت ضعیف در برابر سایش، کاربردهای بالقوه وسیعتر آنها را محدود می کند. بنابراین، اصلاح سطح برای بهبود خواص سطحی فولادهای زنگ نزن آستنیتی ضروری است و میتواند کاربردهای آنها را گسترش دهد.
فناوری نیتراسیون پلاسمایی، نوعی اصلاح سطحی است که به طور گسترده برای فلزات برای بهبود سختی و مقاومت در برابر سایش استفاده می شود. متأسفانه، نیتراسیون پلاسمایی برای فولاد ضد زنگ در دمای بالاتر از 450 درجه سانتیگراد معمولاً با رسوب نیتریدهای کروم همراه است، که منجر به کاهش خواص مقاومت خوردگی میشود.
بنابراین، جلوگیری از تشکیل نیتریدهای کروم در طول نیتراسیون پلاسمایی برای حفظ مقاومت خوردگی فولادهای ضد زنگ بسیار مهم است. گزارش شده است که یک آستنیت فوق اشباع نیتروژن، که فاز S نیز نامیده میشود، بدون رسوب نیتریدهای کروم و در نتیجه کاهش خواص مقاومت به خوردگی، می تواند در دمای نیتروژن کمتر از 450 درجه سانتی گراد تشکیل شود. ولی متأسفانه، کارایی نیتراسیون پلاسمایی در این دمای پایین بسیار پایینتر است، که منجر به مدت زمان طولانی برای بدست آوردن ضخامت مناسب لایه نیترید میشود و در نتیجه منجر به بازده بسیار پایین تولید میشود.
بر اساس جدیدترین تحقیقات، به منظور افزایش بازده نیتراسیون پلاسمایی و بهبود سختی و مقاومت در برابر سایش فولاد ضد زنگ آستنیتی 316L، تغییر شکل شدید پلاستیک قبل از نیتراسیون پلاسمایی اتخاذ شده است. در این بررسی ها، ریزساختار، اجزای فاز، سختی و مقاومت در برابر سایش پس از نیتراسیون پلاسمایی توسط میکروسکوپ متالوگرافی، پراش سنج اشعه ایکس، دستگاه اندازه گیری سختی و تست اصطکاک و سایش اندازه گیری شده است.
نتایج نشان داده است که تغییر شکل شدید پلاستیک تأثیر قابل توجهی بر بازده نیتراسیون پلاسمایی دارد. تحت پارامترهای نیتراسیون پلاسما در 420 درجه سانتی گراد و 4 ساعت، ضخامت لایه نیتراسیون از 6.36 میکرومتر به 14.10 میکرومتر افزایش مییابد، که با تغییر شکل شدید پلاستیک بیش از دو برابر ضخیم تر می شود.
نتایج XRD نشان داده است که با تغییر شکل شدید پلاستیک، لایه نیتریدینگ از فاز S تشکیل شده است وسختی سطح از 990HV به 1110 HV و با شیب متوسط سختی در سطح مقطع بهبود یافته است و مهمتر از همه اینکه مقاومت در برابر سایش بسیار افزایش یافته است.
منبع:
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2238785421009108
ارسال به دوستان