مواد و ساخت پیشرفته

پایداری در تولید فولاد یک چالش جهانی تلقی می­‌شود که باید اقدامات لازم در مواجه با آن را انجام داد. یک مطالعه جدید با هدف ارزیابی بهبودهای زیست­محیطی یک کارخانه فولاد از منظر اقتصاد چرخه­‌ای، از طریق روش‌های ارزیابی چرخه حیات سازمانی (O-LCA[1]) و ارزیابی چرخه عمر محصول (P-LCA[2]) انجام شده است.

این مطالعه به بررسی این موضوع می‌پردازد که تا چه حد بهبودها و تلاش‌ها برای بازیابی سرباره فولادی را می‌توان با استفاده از دیدگاه سازمان محور و مقایسه با دیدگاه محصول محور (که سنتی‌تر است) شناسایی کرد. نتایج به‌دست‌آمده از این مطالعه نشان می‌دهد زمانی که سرباره فولاد بازیافت می‌شود اثرات زیست محیطی کمتری نسبت به زمانی که سرباره از طریق هر دو کاربرد O-LCA و P-LCA دفن می‌شود دارد و درصد تغییرات برای 8 دسته از 10 دسته مشابه است که نشان می‌دهد که برای مطالعه موردی در نظر گرفته شده، O-LCA و P-LCA می­توانند مسیرهای بازیافت سرباره را به طور مشابه تشخیص دهند. دو دسته، عمدتا فلزات و مواد معدنی ADP و آب شیرین EP، به میزان قابل توجهی تحت تأثیر مقدار بیشتری از فلز و مواد خام معدنی مورد نیاز، اگر سرباره تصفیه نشود، و دفع سرباره فولاد قرار می‌­گیرند.

نتایج نشان می‌­دهند که تغییرات به‌دست‌آمده برای این مطالعه در کاربرد P-LCA بیشتر از تغییرات به‌دست‌آمده در کاربرد O-LCA است همچنین نشان داده شده است که روش O-LCA می‌تواند بهبودهای محیطی عملیات چرخه بازیافت را تشخیص دهد، اما کاهش تأثیرات  آن کمتر از کاربرد P-LCA است.

در نهایت گفته می‌­شود از نظر چرخه‌­ای بودن نمی­توان روش‌های O-LCA و P-LCA را برای کمی کردن مزایای زیست‌محیطی و بهبود فرآیند به جای یکدیگر،استفاده کرد.

به طور کلی مواردی که در این مطالعه بررسی شده­اند به صورت زیر می­‌باشد:

-     بهبودهای زیست محیطی یک کارخانه تولید سرباره فولادی ارزیابی شده‌­اند.

-    ارزیابی چرخه عمر از دیدگاه سازمانی و محصول اعمال شده‌اند.

-    اگر سرباره فولاد بازیافت شود و دفن نشود، اثرات زیست محیطی کمتری حاصل می­‌شود.

-    ترکیب دیدگاه‌­های سازمانی و محصول می­تواند به بهبود بازیافت سرباره کمک کند.

منبع:

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0048969723000554