فناوریهای مواد و ساخت؛
کاتالیزورهای بر پایه آهن گامی دیگر برای دستیابی به سوختهای کربن خنثی
محققان مؤسسه پلیتکنیک فدرال لوزان سوئیس، با هدف بررسی راههای جذب دیاکسید کربن و بازیافت آن، بر روی فرایند تولید سوختهای مصنوعی کربن خنثی مطالعه کردهاند.
معمولاً دیاکسید کربن حاصل از سوزاندن سوختهای فسیلی، وارد جو شده و آلودگیهای زیست محیطی را به دنبال دارد. محققان مؤسسه پلیتکنیک فدرال لوزان سوئیس، با هدف بررسی راههای جذب دیاکسید کربن و بازیافت آن، بر روی فرایند تولید سوختهای مصنوعی کربن خنثی مطالعه کردهاند.
اخیراً گروهی از شیمیدانان این موسسه، موفق به توسعه کاتالیزوری با بازدهی بالا برای تبدیل کربن دیاکسید به مونوکسید کربن شدند که یک ماده ضروری برای تولید تمام سوختهای مصنوعی و همچنین پلاستیکها و مواد دیگر است.
کارایی این فرایند کاتالیزوری با فناوریهای قبلی یکسان است؛ اما مزیت عمده این روش دارای بازده تبدیل 90 درصد، استفاده از مقادیر کم اتمهای آهن به جای اتمهای فلزات گرانبها مانند طلا است که تا امروز در کاتالیزورهای تبدیل کربن دی اکسید استفاده میشد.
اگر چه تحقیقات این تیم هنوز در مراحل اولیه و بسیار تجربی است، اما مسیر را برای برنامههای تحقیقاتی جدید آماده میکند. در حال حاضر، بیشتر مونوکسید کربن مورد نیاز برای ساخت مواد مصنوعی، از نفت تامین میشود. بازیافت دیاکسید کربن حاصل از سوزاندن سوخت های فسیلی و تبدیل آن به مونوکسید کربن، علاوه بر کمک کردن به حفظ منابع گرانبها، موجب محدود کردن انتشار گاز گلخانهای دیاکسید کربن و در نتیجه کاهش آسیبهای زیست محیطی میشود.
همچنین ترکیبی از این فرآیند با باتریهای ذخیرهسازی و فناوریهای تولید هیدروژن میتواند، به ذخیره مازاد انرژیهای تجدیدپذیر و در نتیجه پر کردن شکاف بین میزان عرضه و تقاضای انرژی شود.
منبع:
https://www.sciencedaily.com/releases/2019/06/190613143552.htm
اخیراً گروهی از شیمیدانان این موسسه، موفق به توسعه کاتالیزوری با بازدهی بالا برای تبدیل کربن دیاکسید به مونوکسید کربن شدند که یک ماده ضروری برای تولید تمام سوختهای مصنوعی و همچنین پلاستیکها و مواد دیگر است.
کارایی این فرایند کاتالیزوری با فناوریهای قبلی یکسان است؛ اما مزیت عمده این روش دارای بازده تبدیل 90 درصد، استفاده از مقادیر کم اتمهای آهن به جای اتمهای فلزات گرانبها مانند طلا است که تا امروز در کاتالیزورهای تبدیل کربن دی اکسید استفاده میشد.
اگر چه تحقیقات این تیم هنوز در مراحل اولیه و بسیار تجربی است، اما مسیر را برای برنامههای تحقیقاتی جدید آماده میکند. در حال حاضر، بیشتر مونوکسید کربن مورد نیاز برای ساخت مواد مصنوعی، از نفت تامین میشود. بازیافت دیاکسید کربن حاصل از سوزاندن سوخت های فسیلی و تبدیل آن به مونوکسید کربن، علاوه بر کمک کردن به حفظ منابع گرانبها، موجب محدود کردن انتشار گاز گلخانهای دیاکسید کربن و در نتیجه کاهش آسیبهای زیست محیطی میشود.
همچنین ترکیبی از این فرآیند با باتریهای ذخیرهسازی و فناوریهای تولید هیدروژن میتواند، به ذخیره مازاد انرژیهای تجدیدپذیر و در نتیجه پر کردن شکاف بین میزان عرضه و تقاضای انرژی شود.
منبع:
https://www.sciencedaily.com/releases/2019/06/190613143552.htm
ارسال به دوستان