مواد و ساخت پیشرفته

زباله­‌های پلاستیکی شناور یک آلاینده فراگیر در دریاها و اقیانوس­ها هستند که بر طیف وسیعی از حیوانات تأثیر می­گذارند.

در تحقیقات جدید، خطر ورود پلاستیک­ها به دریا ارزیابی شده است. برای این کار از بزرگترین مجموعه داده ­های مربوط به حضور پلاستیک و زئوپلانکتون در دریای مدیترانه استفاده شده  و نسبت پلاستیک به زئوپلانکتون مدل­سازی شده است. همچنین این نسبت در نواحی مختلف جغرافیایی مدیترانه با هم مقایسه شده­اند. مقادیر نسبت بالا در نقاط مهم برای نهنگ­ها، دلفین­ها و ماهی‌های دریایی پیش‌بینی شده است. به طور خاص، در مورد میکروپلاستیک­ها (اندازه کمتر از 5 میلی متر)، احتمال اینکه گونه­های دریایی آنها را مصرف کنند و از آن طریق پلاستیک وارد زنجیره غذایی شوند افزایش می­یابد.

مطالعه حاضر اشتباه احتمالی بین زباله‌های پلاستیکی و زئوپلانکتون‌ها را با محاسبه نسبت زباله‌های پلاستیکی به زئوپلانکتون در کل دریای مدیترانه بررسی می‌کند. برای این هدف، از رویکرد یادگیری ماشین استفاده می­شود تا نقشه ­های صریح فضایی از زباله­های پلاستیکی و فراوانی زئوپلانکتون‌ها به دست آید. سپس نسبت پلاستیک به زئوپلانکتون در مناطقی با فراوانی ماهی­ های دریایی تجزیه و تحلیل شده است. نتایج این تحقیق خطر بالقوه ورود پلاستیک به دریا و تهدیدات موجودات دریایی را نشان می‌دهد و با استفاده از روش‌های مدل‌سازی یکپارچه جدید که انتقال انرژی بالقوه در زنجیره غذایی را در نظر می­گیرد، می­توان این موضوع را ثابت کرد.

منبع:

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0048969722061101