مواد و ساخت پیشرفته

حوزه ابررسانایی دارای سابقه طولانی و جذابی است که با کشف آن در سال 1911، مشاهده شد جیوه، مقاومت الکتریکی خود را در دمای هلیوم مایع از دست می دهد. امکان ساخت ابر رساناهای دمای اتاق، اولین بار توسط William A Little در سال 1964 مطرح شد. او تصور می کرد که جفت اتصالات حفره- الکترون در پلیمرهای آلی هدایتی به عنوان محرک شناخته می شود و همچنین می تواند باعث کاهش جفت شدن الکترونها می باشد.

در مقیاس جهانی، امکان صرفه جویی زیادی در انرژی ناشی از انتقال و توزیع برق بدون مقاومت، به وسیله ابررساناها وجود دارد.  در حقیقت، تخمین زده شده است که تحقق عملی ابررسانایی دمای اتاق، باعث کاهش تلفات انرژی تا 7 درصد در کابل ها و ترانسفورماتورهای مس و آلومینیوم، در سیستم های انتقال و توزیع برق در سراسر جهان می شود.

انرژی می تواند به وسیله به کار بردن ابررساناهای دمای اتاق در نیروگاههای تولید برق، ذخیره انرژی الکتریکی به عنوان جریان های مداوم در حلقه های مغناطیسی ابر رسانا، به کارگیری خطوط آهن ریز مغناطیسی به عنوان جایگزینی برای حمل و نقل هوایی و جاده ای، استفاده از موتورهای پیشرانه ابر رسانا برای حمل و نقل دریایی و نیز بهبود بهره وری رایانه های کوانتومی با مدار منطقی دیجیتالی اتصال جوزفسون ابر رسانا ذخیره شود. اگر ابررساناهای دمای اتاق به واقعیت تبدیل شوند، صرفه جویی در انرژی می تواند عامل مهمی در انتقال انرژی به آینده ای پایدار باشد.

منبع:

https://www.advancedsciencenews.com/what-would-a-room-temperature-superconductor-mean-for-the-energy sector/?elq_mid=47376&elq_cid=21286692&elqCampaignId=29965&utm_campaign=29965&utm_source=eloquaEmail&utm_medium=email&utm_content=EMAIL%20Advanced%20Science%20News%20DE%201ST%20200924%20GSALL&elqTrackId=5e8508f0610c4d27972d6632852384ed&elq=5940c27634b6415c958fff5b220a6511&elqaid=47376&elqat=1&elqCampaignId=29965