روشهای ساخت پیشرفته، یکی از حساسترین نقشهای آینده زندگی بشر را ایفاخواهند کرد که تولید افزایشی مثال بارز و پر اهمیت آن است. همچنین توسعه کامپوزیتها و روشهای ساخت مبتنی بر آنها می تواند یکی از رویکردهای کاربردی مهم در آینده باشد. در حوزه ساخت پیشرفته، پیشرفتهای بسیار شگرفی رخ داده است تا جایی که در حال حاضر برخی کارخانهها در کشورهایی چون آلمان بطور نسبتا کاملی از روش2های ساخت افزایشی برای تولید محصولات خود استفاده میکنند. کشور آمریکا بهعنوان پیشرو در این زمینه، توانسته تا حد زیادی سرعت و دقت فرایندهای ساخت خود را بهبود ببخشد. این توانمندی با تمرکز عملیاتی و نهادی توسط دولت و کنگره بر این موضوع حاصل شده است. بنظر می رسد در ایران نیز عزمی جدی در این حوزه مورد نیاز است.
از مهمترین چالشهای روشهای ساخت افزایشی، میتوان به محدودیت انتخاب مواد در صنایع و کاربردهای مختلف و همچنین سرعت تولید اشاره نمود. همچنین، دقت و حساسیت بالا در این فناوری از مهمترین چالشهای آینده این روشها خواهد بود. نقطه نهایی این فناوریها در حقیقت شرایطی است که بتوان برای هر کاربردی، هر ماده دلخواهی را انتخاب نموده و سپس با استفاده از یکی از فناوریهای ساخت افزایشی با سرعت بسیار بالا ساختار مورد نظر تولید شود. چالش جدی حال حاضر، در انتخاب مواد و رسیدن به سرعت بالای ساخت است.