مواد و ساخت پیشرفته

دستگاه‌های در تماس با خون، از جمله استنت‌های عروقی، کاتترها[1] و اکسیژن‌رسانی غشای خارج بدنی (ECMO[2])، اغلب منجر به عوارضی مانند ترومبوز، التهاب و عفونت‌ها می‌شوند که منجر به شکست ایمپلنت و عوارض جانبی در کاربردهای بالینی می‌شود.

در مطالعات اخیر، یک پوشش ضد رسوب با خواص فوق آبگریز برای بهبود فصل مشترک تماس برای جلوگیری از ترومبوز و عفونت­های باکتریایی پیشنهاد شده است. ساخت این پوشش بر اساس واکنش فنتون و جفت سیلان می­باشد. برای این منظور، گروه‌های اکسیداتیو پس از فعال‌سازی فنتون معرفی شدند و ساختار توپولوژیکی بر روی سطح توسط عوامل جفت‌کننده سیلان ساخته شده و از فلوراید برای اصلاح استفاده شده است. نتایج آزمایشگاهی این بررسی نشان داد پوشش‌های فوق آبگریز به‌دست‌آمده به‌عنوان نانوالیاف فشرده و یکنواخت ظاهر شدند که مقاومت خوبی در برابر جذب پروتئین و چسبندگی پلاکتی داشتند، در حالی که تشکیل ترومبوز مهار شد. علاوه بر این، از چسبندگی استافیلوکوکوس اورئوس[3] و اشریشیا[4] به طور موثری جلوگیری شد که به طور بالقوه تشکیل بیوفیلم را به تاخیر انداخته و خطر عفونت را کاهش می­دهد.

این پوشش برای انواع زیرلایه ­ها (پلیمر، غیر فلزی غیرآلی و فلزی) قابل استفاده بود و خواص فوق آبگریز پس از غوطه­ور شدن در PBS به مدت 28 روز حفظ شد، که نشان می­دهد یک گزینه مناسب ضد ترومبوتیک و ضد باکتری امیدوار­کننده برای اصلاح دستگاه ­های پزشکی است. این سطح فوق­آبگریز ضد انعقاد عالی، چسبندگی ضد باکتریایی و پایداری طولانی مدت را نشان داده است.

منبع:

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0169433222016798