مواد و ساخت پیشرفته

انعقاد، یک روش مؤثر برای تشخیص خودمونتاژ نانومواد به ساختارهای مختلف است و در یک استفاده رایج، انعقاد اکسید گرافن (GO) مواد کربنی پایه گرافنی با کاربردهای مختلف تولید می‌کند.
بااین‌حال، دست‌یابی به انعقاد MXene، نوع مهم دیگری از مواد که شیمی سطح متفاوتی با GO دارد، بسیار مشکل است.
در تحقیقات اخیر، اولین انعقاد از MXene در یک تفرق آبی که توسط یون‌های فلزی دو ظرفیتی آغاز می‌شود، گزارش شده است که در آن تعامل قوی بین این یون‌ها و گروه‌های OHH روی سطح MXene، نقش کلیدی ایفا می‌کند.
معمولاً، یون‌های Fe+2 در تفرق MXene وارد می‌شوند که نیروی دافع الکتروستاتیک بین نانولوله‌های MXene را در تفرق از بین می‌برند و به‌عنوان پیونددهنده برای پیوند نانو ورق‌ها با یکدیگر عمل می‌کند و تشکیل یک شبکه سه‌بعدی MXene می‌دهند.
هیدروژل به دست آمده به‌طور مؤثری از چیدمان مجدد نانو ورق‌های MXene جلوگیری می‌کند و استفاده سطحی آنها را تا حد زیادی بهبود می‌بخشد و درنتیجه وقتی به‌عنوان یک الکترود ابررسانا استفاده می‌شود، بالاترین سرعت عملکرد را دارد (226 Fg-1 در 1 Vs-1).
این اعتقاد وجود دارد که انعقاد MXene یک روش جدید برای ساخت سازهای قابل تنظیم پایه MXene مختلف است و کاربردهای مختلفی را توسعه می‌دهد.
منبع:
Paper:”Fast Gelation of Ti3C2Tx MXene Initiated by Metal Ions, Yaqian Deng etal., 12 September 2019, Advanced Materials Journal”