مواد و ساخت پیشرفته

هنگامی که نور از میان مواد کدر عبور می‌کند، اغلب قبل از رسیدن به عمق نفوذ و انتقال دور برد مناسب، به شدت پراکنده می شوند. این امر به یک معضل مهم در بسیاری از کاربردهای بیولوژیکی،از تصویربرداری تا انواع حسگرها، که به انتقال اطلاعات از میان چنین محیط‌هایی وابسته است، تبدیل شده است. در طول یک دهه گذشته، اپتیک غیرخطی به عنوان ابزاری قدرتمند برای دستیابی به انتقال نور بیشتر در انواع محیط های نرم، مورد استفاده قرار گرفته است.
به تازگی اثرات غیرخطی نوری را با گلبول های قرمز انسانی (RBCs)، که در محلول های مختلف اسمزی معلق هستند، نشان داده شده است. این اثر می‌تواند باعث به دام افتاد سلول‌ها و انتشار مقاوم به پراکندگی پرتو نور لیزر از میان محیط سوسپانسیون گلبول‌های قرمز می‌شود. این پاسخ غیرخطی گلبول‌های قرمز، موجبری را شکل می‌دهد که امکان نفوذ عمیق نور بیش از چند سانتیمتر را در محلول فراهم می کند و اتلاف ناشی از پراکندگی را به حداقل می رساند.
توانایی تمرکز نور در یک ماده به شدت پراکننده مانند خون، می تواند یک گام مهم در جهت ایجاد فناوری های پیشرفته تصویربرداری و سنجش غیر مخرب در ناحیه مرئی یا NIR باشد. این فناوری همچنین می تواند یک ابزار تشخیصی برای شناسایی تغییرات یا نقص در خصوصیات مورفولوژیکی سلول ها، در آسیب شناسی هایی مانند بیماری‌های سلولی یا مالاریا باشد.
منبع:
https://www.osa-opn.org/home/articles/volume_30/december_2019/extras/light-guiding_in_red_blood_cell_suspensions/